Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Οι κότες δεν το 'σκασαν


της Ελεωνόρας Ορφανίδου

Οι μέρες είναι πονηρές, και τα πουλιά που ήταν έως χθες «αλητοσπουργίτες», «καλλικέλαδα αηδόνια», «περήφανοι αετοί» και «αλανιάρες κότες» έχουν γίνει ασχέτως ράτσας ύποπτοι φορείς της θανατηφόρου γρίπης των πτηνών. Πόσα χρόνια πέρασαν από το 1963; Τόσα χρειάστηκε ο Χίτσκοκ για να πάρει την εκδίκηση του, διότι αυτός μας είχε πρωτοπεί, τότε με «Τα πουλιά», ότι σμήνη γλάρων ή σπουργιτιών ένα ωραίο πρωί, χωρίς λόγο, θα επιτεθούν και θα σκοτώσουν ανθρώπους. Η πρωταγωνίστριά του, Τίπι Χέντρεν, παγιδευμένη σ' έναν τηλεφωνικό θάλαμο, δεν πίστευε στα μάτια της. Στα Οσκαρ του 1964, τα μέλη της Ακαδημίας αδιαφόρησαν παντελώς, αλλά ο μάστορας δικαιώθηκε από το χρόνο και το κοινό. Τώρα που τα πουλιά έγιναν (μ' έναν τρόπο υπερβολικό) παγκόσμιος εφιάλτης, το σινεμά χάνει την αποκλειστικότητα στο καλλιτεχνικό του δικαίωμα στην υπερβολή, η ζωή το ξεπέρασε! Διότι, αν εξαιρέσεις τον Χίτσκοκ και την περιπέτεια της πλούσιας αστής Μέλανι Ντάνιελς (Τίπι Χέντρεν) και του Μιτς Μπρένερ (Ροντ Τέιλορ), τι σου μένει στο χώρο του φανταστικού που να έχει σχέση με τα πουλιά και να σε τρομοκρατεί; Πιθανόν το «Κοράκι» του Αλεξ Τρόγιας, το οποίο όμως κουβαλάει την ψυχή ενός αδικοχαμένου και τιμωρεί μόνο τα αποβράσματα της κοινωνίας και όχι τους αθώους. Ο Ερικ Ντρέιβεν (Μπράντον Λι) δολοφονείται, η αγαπημένη του βιάζεται και η ψυχή του επιστρέφει παίρνοντας τη μορφή ενός κόρακα για να εκδικηθεί για τη ζωή και την αγάπη που έχασε.Κατά τ' άλλα, τα πτηνά στο ξένο σινεμά ήταν πάντα μ' έναν τρόπο συμπαθή, ακόμη και όταν ήταν νευρωτικά, σαν τον Ντόναλντ Ντακ ή τον Ντάφι, σπαγκοραμμένα σαν τον Σκρουτζ, σατανικά αθώα σαν τον Τουίτι, τζάμπα μάγκες σαν τον κόκορα Ρόκι του «Οι κότες το 'σκασαν». Είναι ένας κοινός απατεώνας (εξαιρετικός ο Μελ Γκίμπσον, που δανείζει τη φωνή του), αλλά τόσο οι κότες όσο και το κοινό τον λατρεύουν. Και ο ψευδός Ντάφι Ντακ, παρά τον εκρηκτικό του χαρακτήρα του, φιλοτιμείται ενίοτε, όπως στην τελευταία του ταινία «Looney Tunes: Back in action», όπου υποδύεται... τον εαυτό του.Οσον αφορά τις άλλες πάπιες, τι να πει κανείς για τον οξύθυμο Ντόναλντ ή τον Σκρουτζ και την απίστευτη τσιγκουνιά του; Από τα «Επίσημα εμβατήρια» έως και το τελευταίο πεντάλεπτο ταινιάκι τους είναι νευρωτικοί, δολοπλόκοι, αλλά ποτέ αντιπαθείς! Η μεγαλύτερη απάτη όμως είναι ο Τουίτι, ο οποίος παρουσιάζεται ως το καναρίνι θύμα, αλλά πάντοτε μετατρέπεται σε θύτη του κυνηγού του, του πονηρού γάτου Σιλβέστρου. Τα κοτοπουλάκιαΟσο γι' αυτά που είναι τώρα στο στόχαστρο ως μεταφορείς της ασθένειας των πτηνών, έχουν γίνει πρωταγωνιστές και σ' ένα διάσημο ντοκιμαντέρ. Πρόκειται για τα «Ταξιδιάρικα πουλιά» του Γάλλου Ζακ Περέν. Πέντε ομάδες κινηματογραφιστών ακολούθησαν τα αποδημητικά πτηνά στα ταξίδια τους από το Βόρειο Πόλο έως την Αφρική, από τη Σιβηρία έως τις ερήμους της Αυστραλίας και από τον Κόλπο του Μεξικού μέχρι την Ανταρκτική, καταγράφοντας σκηνές απίστευτης ομορφιάς.Στα προσεχή του σινεμά, υπάρχουν δύο νέες ταινίες με πρωταγωνιστές ένα κοτοπουλάκι και ένα περιστέρι, το «Chicken Little» και το «Valiant, το γενναίο περιστέρι». Οι παραγωγοί δεν γνώριζαν τι επρόκειτο να συμβεί παγκοσμίως, αλλά και πάλι... τα πουλιά του σινεμά, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, είναι τα πιο ακίνδυνα του κόσμου. Το κοτοπουλάκι του «Chicken Little» δέχεται ένα βελανίδι στο κεφάλι και πιστεύει ότι έπεσε ο ουρανός και το πλάκωσε, ενώ ο Valiant, που δεν είναι και κανένα περιστέρι-αστέρι, συμμετέχει τελικώς στην αντίσταση κατά των γερμανών κατακτητών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταφέροντας μηνύματα. Καμία σχέση με τα τρομακτικά πουλιά του Χίτσκοκ, και κυρίως με τον τρόμο που μας προκαλούν τσίχλες και τσαλαπετεινοί, αναίτια, όπως λένε και οι επιστήμονες.
7 - 30/10/2005

Δεν υπάρχουν σχόλια: