Η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου -το λεν δημοσκοπήσεις έγκριτων εφημερίδων και περιοδικών μαζί με τον γείτονα στο ισόγειο, τον συνάδελφο στο γραφείο, ενίοτε και τον σύζυγο- είναι η Λάρα Κροφτ. Και ο καλύτερος φίλος των παιδιών -σύμφωνα με παιδιά, ανίψια και εγγόνια- είναι ο Πίκατσου. Ζεις τις καλύτερες περιπέτειες, αν είσαι μεγάλος, στο Mortal Cobat και, αν είσαι μικρός, στο Super Mario.
* Διότι έτσι τα 'φερε η ζωή, που το σινεμά ενίοτε ακολουθεί τα βιντεοπαιχνίδια, κι όσο θα εξαπλώνονται οι παιχνιδομηχανές αυτό θα γίνεται ολοένα και συχνότερα. Κι αν στη δεκαετία του '80 ο κινηματογράφος γέννησε τον «απόλυτο» ήρωα, τον Ιντιάνα Τζόουνς, η Playstation πήρε τη ρεβάνς φτιάχνοντας το θηλυκό Ιντιάνα, την πανέμορφη Λάρα Κροφτ, κορίτσι από σπίτι και από τα καλύτερα σχολεία, που γυρίζει τον κόσμο και ανακαλύπτει διάφορους αρχαιολογικούς θησαυρούς, κάνοντας τα αρσενικά όλου του κόσμου να ξενυχτούν για χάρη της στις οθόνες των βιντεοπαιχνιδιών τους;».
Πριν αποφασίσει η Παραμάουντ να κάνει το «Tomb Raider: Lara Croft» ταινία, η πολύγλωσση, σέξι και άριστα εκπαιδευμένη στα όπλα Λάρα, είχε γίνει ήδη μπλουζάκι, καπελάκι... έως και σοκολατάκι.
Από τις 15 Ιουνίου στην Αμερική οι πολυπληθείς θαυμαστές της τη βλέπουν και στο σινεμά ως Αντζελίνα Τζολί. Τους αρέσει;
Οι απόψεις διίστανται: Κούκλα λένε η Αντζελίνα, αλλά... δεν είναι Λάρα. Και πώς να 'ναι, αφού η μια είναι διανοητικό δημιούργημα και η άλλη flash and blood, που θα 'λεγαν και οι Αγγλοσάξoνες. Η άλλη πλευρά, αυτοί που έχουν ακούσει και δεν έχουν παίξει τη Λάρα, θεωρεί ιδανική την ενσάρκωση.
Οσον αφορά την ταινία, πήρε μέτριες κριτικές, αλλά αυτό μάλλον δεν θα ληφθεί υπόψη από τους φανατικούς της ψηφιακής τετραλογίας του «Tomb Raider».
* Το ίδιο εξάλλου συνέβη και με τις τρεις ταινίες «Πόκεμον», που η κριτική τις έθαψε (αφού πρώτα δήλωσε αδυναμία να τις παρακολουθήσει), αλλά που τα ανίψια μας είδαν με μεγάλο ενδιαφέρον διότι καθημερινά τα «ταΐζουν» και τα «συλλέγουν», αρχικά στο game boy τους, στη συνέχεια σε κάρτες, σε μπαλόνια, μπλουζάκια, κουκλάκια, λαμπάδες πασχαλινές και τούρτες γενεθλίων. Η περίπτωση «Πόκεμον» είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα πετυχημένου «ψηφιακού δανείου» προς το σινεμά. Πώς να αφήσει ανεκμετάλλευτη αυτή την επιτυχία και ο μεγαλοπαραγωγός, ειδικά όταν το παρελθόν του του έχει διδάξει από τα κόμικς ότι δεν αφήνεις τίποτα καλό να πέσει κάτω, ειδικά όταν ξέρεις ότι θα τα βγάλει τα λεφτά του;
* Βεβαίως, το «έξυπνο» πουλί από τη μύτη πιάνεται, κάπως έτσι την πάτησε με τον πρώτο μεγάλο ήρωα της Nintendo, τον Mario, που όταν έγινε ταινία ως Super Mario Bros δεν άρεσε ούτε στους δεκάχρονους που είχαν «καταναλώσει» ήδη έξι εκδόσεις του δημοφιλούς βιντεοπαιχνιδιού. Διότι και αυτοί ακόμη ήθελαν ένα υποτυπώδες σενάριο, που στην ταινία των υδραυλικών αδελφών Μάριο δεν υπήρχε.
* Αντιθέτως, το παιχνίδι δεν προδόθηκε από την ταινία, στην περίπτωση του Mortal Cobat. Το οποίο ήταν τόσο δημοφιλές ως video game, που έγινε ταινία ήδη από το 1995, ενώ ακολούθησαν και σίκουελ. Δεν αποτελεί μεν την προσωποποίηση της τέχνης αλλά στους φίλους της περιπέτειας άρεσε, και το πέρασμά του στο σελιλόιντ θεωρείται επιτυχές.
Το σινεμά, και δικαίως, δεν έχει ενοχές, πρώτον διότι εκτός από τέχνη είναι και εμπόρευμα (σε τέτοιες ταινίες κυρίως αυτό) και ποτέ τα εμπορεύματα δεν είχαν υψηλά αισθήματα! Και δεύτερον διότι οι κονσόλες των βιντεοπαιχνιδιών ζουν στην κυριολεξία από τα κινηματογραφικά προϊόντα. Και δεν μιλάμε μόνο για ταινίες με κλoτσιές και μπουνιές αλά «Πολύ σκληρός για να πεθάνει», που είναι ιδανικές, διότι στη μετεξέλιξή τους μπορεί να χάσεις κάποια λαβή πάλης αλλά κανένα νόημα, αλλά και για ταινίες καλλιτεχνικές, που δεν το χωρά ο νους ότι μπορούν να γίνουν βιντεοπαιχνίδι, σαν την «Πόλη των χαμένων παιδιών» των Καρό-Ζενέ.
* Από τίτλους άλλο τίποτα, ενδεικτικά και μόνο αναφέρουμε τα «Γκοντζίλα», «Τζουράσικ Παρκ», «Το κοράκι», «Allien», «Braveheart», «Ιντιάνα Τζόουνς», «Ο πόλεμος των άστρων», «Τοπ Γκαν», «Ζουζούνια», «Σταρ Τρεκ», «Σούπερμαν», «Dune», «Επικίνδυνες αποστολές», «Μπάτμαν και Ρόμπιν», «Πράκτωρ 007».
Το σκεπτικό των παραγωγών των μεγάλων εταιρειών βιντεοπαιχνιδιών είναι κι εδώ το ίδιο: Αλλάζεις το μέσον και προσφέρεις το ήδη επιτυχημένο προϊόν. Οι πρωτότυπες ιδέες δεν είναι ούτε ψηφιακές ούτε κινηματογραιφκές. Είναι απλώς δυσεύρετες. Και τώρα που θα δούμε τη Λάρα στο σινεμά, αν μη τι άλλο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ήταν μια πάρα πολύ καλή ιδέα!!! Ακόμη κι αν η Αντζελίνα Τζολί δεν είναι τόσο καλή στα όπλα!!!
ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ
ART & ΘΕΑΜΑΤΑ - 12/08/2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου