Της ΕΛΕΩΝΟΡΑΣ ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ
Το «Ταξίδι του αυτοκράτορα» είναι ένα μαγευτικό ντοκιμαντέρ για το ταξίδι των πιγκουίνων της Ανταρκτικής προς τον τόπο του ζευγαρώματός τους. Είναι, επίσης, μια από τις υποψήφιες ταινίες για το φετινό βραβείο Οσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ.
Τι άλλο είναι; Σε αριθμό εισιτηρίων στις ΗΠΑ, πρώτη και καλύτερη και από τις πέντε υποψήφιες ταινίες για Οσκαρ καλύτερης ταινίας!Οχι, το ζήτημα δεν αντιμετωπίστηκε από τους παραγωγούς του σόου της τελετής απονομής με «μπράβο βρε, ωραία γελάσαμε κι απόψε» ή «το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;»! Διότι οι άνθρωποι, στις 5 Μαρτίου, στο «Κόντακ Θίατερ» πρέπει να βάλουν τον σατιρικό σχολιαστή του CNN Τζον Στιούαρτ να κάνει ένα αστείο, να μιλήσει για πράγματα που όλοι ξέρουν και μπορούν να αντιληφθούν. Πόσους πιγκουίνους ν' ανεβάσουν στη σκηνή;Το κοινό της Αμερικής που θα δει την τελετή αγνοεί τα πάντα για τις περισσότερες ταινίες, δεν ξέρει τους υποψήφιους, ένα μέρος του, συντηρητικό, δυσανασχετεί με την ερωτική ιστορία του «Μυστικού του Brokeback Mountain», ένα άλλο έχει αντιρρήσεις για το «Μόναχο» και ένα τρίτο θεωρεί ότι το «Καληνύχτα και καλή τύχη» του Τζορτζ Κλούνεϊ είναι μια ταινία στην οποία παίζει ο διάσημος ηθοποιός και κάποιος άλλος σκηνοθετεί! Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το γεγονός ότι η Ακαδημία έκανε μεγάλο άλμα, αφήνοντας πίσω, έστω για μια χρονιά, το σόου καθεαυτό, για να γράψει κινηματογραφική ιστορία πέρα από τις επιθυμίες των στούντιο και σε πλήρη δυσαρμονία με το αμερικανικό κοινό. Σύμφωνα με τους «Los Angeles Times», τέσσερις στους πέντε θεατές της εορταστικής βραδιάς δεν είχαν δει έως την ημέρα που ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες καμία από τις υποψήφιες καλύτερες ταινίες. Παράδειγμα; Το «Crash», με έξι υποψηφιότητες, είχε κόψει μόλις οκτώ εκατομμύρια εισιτήρια ενώ το «Ταξίδι του αυτοκράτορα» είχε φτάσει τα -υπερβολικά για ντοκιμαντέρ- δώδεκα εκατομμύρια. Αλλο παράδειγμα; Μόνο διακόσιες χιλιάδες είδαν το «Transamerica» και τη Φελίσιτι Χάφμαν που είναι υποψήφια για Οσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου. Κι αν το «Μόναχο» του Σπίλμπεργκ είχε μεγαλύτερες προσδοκίες, πάει κι αυτό! Εκανε μόνο σαράντα εκατομμύρια δολάρια, όταν η άλλη περσινή δουλειά του διάσημου σκηνοθέτη, «Ο πόλεμος των κόσμων», έκανε διακόσια τριάντα τέσσερα εκατομμύρια. Το μέτριο σε επιτυχία «Κινγκ Κονγκ» έπιασε μόνο του περισσότερα από τα εκατόν ογδόντα επτά εκατομμύρια δολάρια!Αυτό κάτι λέει για τον άνεμο αλλαγής που πήρε και... ξεσήκωσε την Ακαδημία, η οποία επένδυσε, αυτή τη φορά, σε μικρές ταινίες με προβληματισμό έξω από τις πολιτικώς ορθές θέσεις του κινηματογραφικού κατεστημένου. Ηταν σίγουρο ότι το «Μυστικό του Brokeback Mountain», η ιστορία αγάπης μεταξύ δύο καουμπόι, δεν θα έκοβε πολλά εισιτήρια σε μια Αμερική της οποίας η ηγεσία και μεγάλη μερίδα πολιτών έχει βαθιά συντηρητικές απόψεις. Κι ο Ανγκ Λι δεν θα κατάφερνε να κάνει δύο φορές το ίδιο θαύμα. Την πρώτη φορά, με το «Τίγρης και δράκος», αυτοσυστήθηκε στους Αμερικανούς κι έσπασε τα ταμεία, αυτή τη φορά, θα πάρει μόνο τα βραβεία.
Περιχαρείς οι αμερικανοί αρθρογράφοι υποστηρίζουν πως εδώ υπάρχει μήνυμα με αποδέκτες και τα μεγάλα στούντιο και την τηλεόραση: «Κάντε καλές ταινίες που να μπορούν να απαντήσουν με ουσία στα τηλεοπτικά σκουπίδια. Θέαμα ναι, αλλά και ουσία ναι». Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι οι τέσσερις από τις πέντε υποψήφιες καλύτερες ταινίες, το «Brokeback Mountain», το «Crash», το «Capote», το «Good night and good luck» είναι ανεξάρτητες ή μικρές παραγωγές. Μόνο το «Μόναχο» του Σπίλμπεργκ είναι παραγωγή μεγάλου στούντιο, αλλά κι εδώ, ο Σπίλμπεργκ κάνει κάτι διαφορετικό. Τα Οσκαρ μέχρι εδώ είχαν μια εσάνς από Κάνες, λίγο από Βερολίνο... Μην ξεγελιέστε! Στις 5 Μαρτίου, το σόου θα είναι αλ' αμερικέν. Διότι ο διαφημιστής πλήρωσε δύο εκατομμύρια δολάρια για τα τριάντα δευτερόλεπτα έπειτα από την παρουσίαση του υποψήφιου για Οσκαρ τραγουδιού του «Crash» και πρέπει να γίνει και η απόσβεση. The show must go on!
7 - 26/02/2006
Τι άλλο είναι; Σε αριθμό εισιτηρίων στις ΗΠΑ, πρώτη και καλύτερη και από τις πέντε υποψήφιες ταινίες για Οσκαρ καλύτερης ταινίας!Οχι, το ζήτημα δεν αντιμετωπίστηκε από τους παραγωγούς του σόου της τελετής απονομής με «μπράβο βρε, ωραία γελάσαμε κι απόψε» ή «το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;»! Διότι οι άνθρωποι, στις 5 Μαρτίου, στο «Κόντακ Θίατερ» πρέπει να βάλουν τον σατιρικό σχολιαστή του CNN Τζον Στιούαρτ να κάνει ένα αστείο, να μιλήσει για πράγματα που όλοι ξέρουν και μπορούν να αντιληφθούν. Πόσους πιγκουίνους ν' ανεβάσουν στη σκηνή;Το κοινό της Αμερικής που θα δει την τελετή αγνοεί τα πάντα για τις περισσότερες ταινίες, δεν ξέρει τους υποψήφιους, ένα μέρος του, συντηρητικό, δυσανασχετεί με την ερωτική ιστορία του «Μυστικού του Brokeback Mountain», ένα άλλο έχει αντιρρήσεις για το «Μόναχο» και ένα τρίτο θεωρεί ότι το «Καληνύχτα και καλή τύχη» του Τζορτζ Κλούνεϊ είναι μια ταινία στην οποία παίζει ο διάσημος ηθοποιός και κάποιος άλλος σκηνοθετεί! Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το γεγονός ότι η Ακαδημία έκανε μεγάλο άλμα, αφήνοντας πίσω, έστω για μια χρονιά, το σόου καθεαυτό, για να γράψει κινηματογραφική ιστορία πέρα από τις επιθυμίες των στούντιο και σε πλήρη δυσαρμονία με το αμερικανικό κοινό. Σύμφωνα με τους «Los Angeles Times», τέσσερις στους πέντε θεατές της εορταστικής βραδιάς δεν είχαν δει έως την ημέρα που ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες καμία από τις υποψήφιες καλύτερες ταινίες. Παράδειγμα; Το «Crash», με έξι υποψηφιότητες, είχε κόψει μόλις οκτώ εκατομμύρια εισιτήρια ενώ το «Ταξίδι του αυτοκράτορα» είχε φτάσει τα -υπερβολικά για ντοκιμαντέρ- δώδεκα εκατομμύρια. Αλλο παράδειγμα; Μόνο διακόσιες χιλιάδες είδαν το «Transamerica» και τη Φελίσιτι Χάφμαν που είναι υποψήφια για Οσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου. Κι αν το «Μόναχο» του Σπίλμπεργκ είχε μεγαλύτερες προσδοκίες, πάει κι αυτό! Εκανε μόνο σαράντα εκατομμύρια δολάρια, όταν η άλλη περσινή δουλειά του διάσημου σκηνοθέτη, «Ο πόλεμος των κόσμων», έκανε διακόσια τριάντα τέσσερα εκατομμύρια. Το μέτριο σε επιτυχία «Κινγκ Κονγκ» έπιασε μόνο του περισσότερα από τα εκατόν ογδόντα επτά εκατομμύρια δολάρια!Αυτό κάτι λέει για τον άνεμο αλλαγής που πήρε και... ξεσήκωσε την Ακαδημία, η οποία επένδυσε, αυτή τη φορά, σε μικρές ταινίες με προβληματισμό έξω από τις πολιτικώς ορθές θέσεις του κινηματογραφικού κατεστημένου. Ηταν σίγουρο ότι το «Μυστικό του Brokeback Mountain», η ιστορία αγάπης μεταξύ δύο καουμπόι, δεν θα έκοβε πολλά εισιτήρια σε μια Αμερική της οποίας η ηγεσία και μεγάλη μερίδα πολιτών έχει βαθιά συντηρητικές απόψεις. Κι ο Ανγκ Λι δεν θα κατάφερνε να κάνει δύο φορές το ίδιο θαύμα. Την πρώτη φορά, με το «Τίγρης και δράκος», αυτοσυστήθηκε στους Αμερικανούς κι έσπασε τα ταμεία, αυτή τη φορά, θα πάρει μόνο τα βραβεία.
Περιχαρείς οι αμερικανοί αρθρογράφοι υποστηρίζουν πως εδώ υπάρχει μήνυμα με αποδέκτες και τα μεγάλα στούντιο και την τηλεόραση: «Κάντε καλές ταινίες που να μπορούν να απαντήσουν με ουσία στα τηλεοπτικά σκουπίδια. Θέαμα ναι, αλλά και ουσία ναι». Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι οι τέσσερις από τις πέντε υποψήφιες καλύτερες ταινίες, το «Brokeback Mountain», το «Crash», το «Capote», το «Good night and good luck» είναι ανεξάρτητες ή μικρές παραγωγές. Μόνο το «Μόναχο» του Σπίλμπεργκ είναι παραγωγή μεγάλου στούντιο, αλλά κι εδώ, ο Σπίλμπεργκ κάνει κάτι διαφορετικό. Τα Οσκαρ μέχρι εδώ είχαν μια εσάνς από Κάνες, λίγο από Βερολίνο... Μην ξεγελιέστε! Στις 5 Μαρτίου, το σόου θα είναι αλ' αμερικέν. Διότι ο διαφημιστής πλήρωσε δύο εκατομμύρια δολάρια για τα τριάντα δευτερόλεπτα έπειτα από την παρουσίαση του υποψήφιου για Οσκαρ τραγουδιού του «Crash» και πρέπει να γίνει και η απόσβεση. The show must go on!
7 - 26/02/2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου