Της ΕΛΕΩΝ. ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ
Πόσο μακριά είναι η Γκόθαμ Σίτι από την Ape City; Ο σκηνοθέτης Τιμ Μπάρτον διέτρεξε την απόσταση ευελπιστώντας ότι ο αστροναύτης Λίο Ντάβιντσον του νέου «Πλανήτη των πιθήκων» θα αποδειχθεί αντάξιος ήρωας του «Μπάτμαν» και συνεχιστής του «καλτ» μύθου που έχτισαν οι πρωταγωνιστές των προηγούμενων ταινιών για τον πλανήτη των εξελιγμένων πιθήκων.
Τίποτα βεβαίως δεν μπορεί να υποκαταστήσει το υπέροχο σλόγκαν της πρώτης ταινίας, «Κάπου στο σύμπαν πρέπει να υπάρχει κάτι καλύτερο από τον άνθρωπο» - πολύ λιγότερο ο υπότιτλος της νέας ταινίας, «Κυριάρχησε στο σύμπαν», που θα δούμε σύντομα και στην Αθήνα. Αλλά αυτά ακόμη κι όταν μας συγκινούν είναι απλώς... μάρκετινγκ.
Το άγνωστο
Η ιστορία μετράει, κι εδώ έχουμε ένα διττό θέμα που συγκινούσε και συγκινεί τους ανθρώπους: την επαφή με το ανώτερο και άγνωστο, που είναι ταυτόχρονα κατώτερο και γνωστό, ανάλογα με τη ματιά που το κοιτάζεις, την καινούρια ή την παλιά.Ο αστροναύτης Λίο Ντάβιντσον (Μαρκ Γουόλμπεργκ) είναι ναυαγός σε έναν άγνωστο πλανήτη, στον οποίο κυριαρχούν οι πίθηκοι. Το ίδιο είχε πάθει και ο Τσάρλτον Ιστον το '68, αλλά τώρα ο πλανήτης είναι τελείως διαφορετικός, καθώς ο Τιμ Μπάρτον, εξπέρ στη δημιουργία φανταστικών κόσμων, έφτιαξε το δικό του πλανήτη. Ομως ο Τσάρλτον Ιστον είναι πάντα εκεί. Δεν έχει σημασία που είναι πια ένας γέρο πίθηκος και όχι αστροναύτης. Οι θαυμαστές της Ape City θα νιώσουν οικεία την παρουσία του μέσα στα γοτθικά μπλε και μαύρα του νέου κόσμου, που στήθηκε ολόκληρος μέσα στην έρημο της Αριζόνας. Κοστούμια, μακιγιάζ και φυσικά τα σκηνικά κάνουν την ταινία να ξεχωρίζει από το... παρελθόν της και δικαιολογούν απολύτως την εμμονή του Μπάρτον να αρνείται τον χαρακτηρισμό «ριμέικ», κι ας στηρίζεται το φιλμ στο χιλιοδιασκευασμένο βιβλίο του Πιέρ Μπουλέ.Του οποίου οι πίθηκοι, στη συγκεκριμένοι ταινία κάνουν απεγνωσμένες και επιτυχείς προσπάθειες να μοιάζουν με πιθήκους. Οι ηθοποιοί του Μπάρτον πέρασαν ατελείωτα απογεύματα μαθαίνοντας να πιθηκίζουν, υπό την καθοδήγηση επιστημόνων που έχουν εντρυφήσει στη συμπεριφορά γοριλών, ουραγκοτάγκων και χιμπατζήδων.Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο Ρικ Μπέικερ , ειδικός στα πιθηκοειδή από την εποχή του Κινγκ Κονγκ το 1976 και του «Γορίλες στην ομίχλη» το 1988. Σε συνέντευξή του έχει δηλώσει ότι με τον «Πλανήτη των Πιθήκων» τελείωσε με τους γορίλες για πάντα. Σίγουρα, θα έχει τους λόγους του. Πιθανόν ένας από αυτούς να είναι το ότι μεταμόρφωνε κάθε μέρα τουλάχιστον 125 ηθοποιούς σε ζώα, αν και παραδέχεται ότι σωστά του έχουν προσάψει το χαρακτηρισμό «ο άνθρωπος των πιθήκων». Ο Μπέικερ χρησιμοποίησε πολλούς συνεργάτες του Τζον Σάμπερς, του δημιουργού των πιθήκων του '68, προσπαθώντας να θυμάται συνεχώς ότι οι δικοί του πίθηκοι είναι αυτοί που θα ταξιδέψουν το μύθο στη νέα χιλιετία, η οποία κουβαλάει ήδη μέσα της την απόλυτη ψηφιακή εικόνα του «Final Fantasy». Ωστόσο, οι άνθρωποι του «Πλανήτη των Πιθήκων» είπαν «όχι» στις νέες τεχνολογίες, εκτιμώντας ότι κανένας ψηφιακός πίθηκος δεν πείθει για το αληθές - έστω και κινηματογραφικά- της ύπαρξής του. Αντιθέτως, οι ηθοποιοί πίθηκοι του «Planet of the Apes» μοιάζουν τόσο αληθινοί που, όπως περιγράφει ο δημιουργός τους, μπερδεύονταν στα τεστ που έκανε με τους αληθινούς χωρίς να καταλαβαίνει κανείς τη διαφορά.Βεβαίως, οι πίθηκοι του Μπέικερ μιλούν περισσότερο και καλύτερα από τους παλιούς του Σάμπερς και κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα , αλλά και οι άνθρωποι του '68 δεν είναι ίδιοι ως προς τη γνώση και τις ικανότητες με τους σημερινούς. Κάθε πίθηκος στην εποχή του !!Στην Ape City κατοικούν τρία είδη πιθήκων, γορίλες, ουραγκοτάγκοι και χιμπατζήδες. Καθένας έχει διαφορετικό σωματότυπο, διαφορετικό μακιγιάζ, διαφορετικές μάσκες. Για τους γορίλες δεν χρησιμοποιήθηκαν ηθοποιοί αλλά μπόντι μπίλντερ, πολλοί εκ των οποίων παραιτούνταν στη μέση των γυρισμάτων, καθώς δεν άντεχαν το εξάωρο μακιγιάζ, την περούκα και τη γούνινη στολή εν μέσω της ερήμου. Γι' αυτό και οι τρεις μεγάλες σκηνές μάχης του σεναρίου περιορίστηκαν σε μία. Αριθμός συμμετοχής πιθήκων; Πεντακόσιοι. Ολοι με τη σιλικόνη τους ή με έναν latex αφρό που δημιουργούσε τα απαραίτητα προσθετικά του προσώπου και φυσικά με τα τεχνητά τους δόντια.Ο βραβευμένος με έξι Οσκαρ δημιουργός δοκίμασε εκ των έσω τα αποτελέσματα της δουλειάς του υποδυόμενος έναν γερο-πίθηκο. «Κάθε ένας εκ των πιθήκων του έχει το δικό του χαρακτήρα. Είναι τελείως αληθινό», υποστηρίζει η Κριστίν Καντέλα, η οποία βρίσκεται πίσω από τα «πιθηκορούχα».Πίθηκοι με ψυχήΟσον αφορά τους κριτικούς, και αυτοί που λάτρεψαν την ταινία και αυτοί που την απέρριψαν, εκστασιάστηκαν από την Ape City και τους κατοίκους της, τους πιθήκους «με ψυχή», ακόμη και με τον «αρχιπίθηκο» Τιμ Ροθ που περιόρισε την γκάμα των συναισθημάτων του σε μια θυμωμένη μουτσούνα.Ο σκηνοθέτης της ταινίας ήθελε να πλάσει χαρακτήρες και πιστεύει ότι χάρη στους ηθοποιούς του και στην ομάδα που φρόντισε τα κοστούμια και το μακιγιάζ τα κατάφερε. Η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ έχει τα καλά χαρακτηριστικά των χιμπατζήδων, αλλά η πλειονότητα των πιθήκων έπρεπε να προκαλεί φόβο στους homo sapiens ανθρώπους της ταινίας. Γι' αυτό και οι πίθηκοί του ήθελε να είναι για τους ανθρώπους του αυτό που βλέπουν οι πραγματικοί πίθηκοι στους πραγματικούς ανθρώπους: Terra incognita, άγνωστη χώρα γεμάτη φόβο και δυσπιστία.Αν στα διαλείμματα των γυρισμάτων οι γορίλες έπιναν φραπέ, οι χιμπατζήδες έτρωγαν σαλάτα του σεφ και οι ουραγκοτάγκοι μιλούσαν στα κινητά τους φορώντας γυαλιά ηλίου, ο θεατής δεν θα το δει, διότι την ώρα που ο Μπάρτον έλεγε «γύρισμα πάμε» ο αρχιγορίλας Τιμ Ροθ έδινε το δικό του σύνθημα για τη μεγάλη μάχη κραδαίνοντας ψηλά το ξίφος και ξεκινώντας για την αρχή του τέλους της ιστορίας του καινούριου «Πλανήτη των Πιθήκων». Πώς το λέει ο υπότιτλος; «Κυριάρχησε στο σύμπαν»!
ART & ΘΕΑΜΑΤΑ - 07/10/2001
Τίποτα βεβαίως δεν μπορεί να υποκαταστήσει το υπέροχο σλόγκαν της πρώτης ταινίας, «Κάπου στο σύμπαν πρέπει να υπάρχει κάτι καλύτερο από τον άνθρωπο» - πολύ λιγότερο ο υπότιτλος της νέας ταινίας, «Κυριάρχησε στο σύμπαν», που θα δούμε σύντομα και στην Αθήνα. Αλλά αυτά ακόμη κι όταν μας συγκινούν είναι απλώς... μάρκετινγκ.
Το άγνωστο
Η ιστορία μετράει, κι εδώ έχουμε ένα διττό θέμα που συγκινούσε και συγκινεί τους ανθρώπους: την επαφή με το ανώτερο και άγνωστο, που είναι ταυτόχρονα κατώτερο και γνωστό, ανάλογα με τη ματιά που το κοιτάζεις, την καινούρια ή την παλιά.Ο αστροναύτης Λίο Ντάβιντσον (Μαρκ Γουόλμπεργκ) είναι ναυαγός σε έναν άγνωστο πλανήτη, στον οποίο κυριαρχούν οι πίθηκοι. Το ίδιο είχε πάθει και ο Τσάρλτον Ιστον το '68, αλλά τώρα ο πλανήτης είναι τελείως διαφορετικός, καθώς ο Τιμ Μπάρτον, εξπέρ στη δημιουργία φανταστικών κόσμων, έφτιαξε το δικό του πλανήτη. Ομως ο Τσάρλτον Ιστον είναι πάντα εκεί. Δεν έχει σημασία που είναι πια ένας γέρο πίθηκος και όχι αστροναύτης. Οι θαυμαστές της Ape City θα νιώσουν οικεία την παρουσία του μέσα στα γοτθικά μπλε και μαύρα του νέου κόσμου, που στήθηκε ολόκληρος μέσα στην έρημο της Αριζόνας. Κοστούμια, μακιγιάζ και φυσικά τα σκηνικά κάνουν την ταινία να ξεχωρίζει από το... παρελθόν της και δικαιολογούν απολύτως την εμμονή του Μπάρτον να αρνείται τον χαρακτηρισμό «ριμέικ», κι ας στηρίζεται το φιλμ στο χιλιοδιασκευασμένο βιβλίο του Πιέρ Μπουλέ.Του οποίου οι πίθηκοι, στη συγκεκριμένοι ταινία κάνουν απεγνωσμένες και επιτυχείς προσπάθειες να μοιάζουν με πιθήκους. Οι ηθοποιοί του Μπάρτον πέρασαν ατελείωτα απογεύματα μαθαίνοντας να πιθηκίζουν, υπό την καθοδήγηση επιστημόνων που έχουν εντρυφήσει στη συμπεριφορά γοριλών, ουραγκοτάγκων και χιμπατζήδων.Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο Ρικ Μπέικερ , ειδικός στα πιθηκοειδή από την εποχή του Κινγκ Κονγκ το 1976 και του «Γορίλες στην ομίχλη» το 1988. Σε συνέντευξή του έχει δηλώσει ότι με τον «Πλανήτη των Πιθήκων» τελείωσε με τους γορίλες για πάντα. Σίγουρα, θα έχει τους λόγους του. Πιθανόν ένας από αυτούς να είναι το ότι μεταμόρφωνε κάθε μέρα τουλάχιστον 125 ηθοποιούς σε ζώα, αν και παραδέχεται ότι σωστά του έχουν προσάψει το χαρακτηρισμό «ο άνθρωπος των πιθήκων». Ο Μπέικερ χρησιμοποίησε πολλούς συνεργάτες του Τζον Σάμπερς, του δημιουργού των πιθήκων του '68, προσπαθώντας να θυμάται συνεχώς ότι οι δικοί του πίθηκοι είναι αυτοί που θα ταξιδέψουν το μύθο στη νέα χιλιετία, η οποία κουβαλάει ήδη μέσα της την απόλυτη ψηφιακή εικόνα του «Final Fantasy». Ωστόσο, οι άνθρωποι του «Πλανήτη των Πιθήκων» είπαν «όχι» στις νέες τεχνολογίες, εκτιμώντας ότι κανένας ψηφιακός πίθηκος δεν πείθει για το αληθές - έστω και κινηματογραφικά- της ύπαρξής του. Αντιθέτως, οι ηθοποιοί πίθηκοι του «Planet of the Apes» μοιάζουν τόσο αληθινοί που, όπως περιγράφει ο δημιουργός τους, μπερδεύονταν στα τεστ που έκανε με τους αληθινούς χωρίς να καταλαβαίνει κανείς τη διαφορά.Βεβαίως, οι πίθηκοι του Μπέικερ μιλούν περισσότερο και καλύτερα από τους παλιούς του Σάμπερς και κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα , αλλά και οι άνθρωποι του '68 δεν είναι ίδιοι ως προς τη γνώση και τις ικανότητες με τους σημερινούς. Κάθε πίθηκος στην εποχή του !!Στην Ape City κατοικούν τρία είδη πιθήκων, γορίλες, ουραγκοτάγκοι και χιμπατζήδες. Καθένας έχει διαφορετικό σωματότυπο, διαφορετικό μακιγιάζ, διαφορετικές μάσκες. Για τους γορίλες δεν χρησιμοποιήθηκαν ηθοποιοί αλλά μπόντι μπίλντερ, πολλοί εκ των οποίων παραιτούνταν στη μέση των γυρισμάτων, καθώς δεν άντεχαν το εξάωρο μακιγιάζ, την περούκα και τη γούνινη στολή εν μέσω της ερήμου. Γι' αυτό και οι τρεις μεγάλες σκηνές μάχης του σεναρίου περιορίστηκαν σε μία. Αριθμός συμμετοχής πιθήκων; Πεντακόσιοι. Ολοι με τη σιλικόνη τους ή με έναν latex αφρό που δημιουργούσε τα απαραίτητα προσθετικά του προσώπου και φυσικά με τα τεχνητά τους δόντια.Ο βραβευμένος με έξι Οσκαρ δημιουργός δοκίμασε εκ των έσω τα αποτελέσματα της δουλειάς του υποδυόμενος έναν γερο-πίθηκο. «Κάθε ένας εκ των πιθήκων του έχει το δικό του χαρακτήρα. Είναι τελείως αληθινό», υποστηρίζει η Κριστίν Καντέλα, η οποία βρίσκεται πίσω από τα «πιθηκορούχα».Πίθηκοι με ψυχήΟσον αφορά τους κριτικούς, και αυτοί που λάτρεψαν την ταινία και αυτοί που την απέρριψαν, εκστασιάστηκαν από την Ape City και τους κατοίκους της, τους πιθήκους «με ψυχή», ακόμη και με τον «αρχιπίθηκο» Τιμ Ροθ που περιόρισε την γκάμα των συναισθημάτων του σε μια θυμωμένη μουτσούνα.Ο σκηνοθέτης της ταινίας ήθελε να πλάσει χαρακτήρες και πιστεύει ότι χάρη στους ηθοποιούς του και στην ομάδα που φρόντισε τα κοστούμια και το μακιγιάζ τα κατάφερε. Η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ έχει τα καλά χαρακτηριστικά των χιμπατζήδων, αλλά η πλειονότητα των πιθήκων έπρεπε να προκαλεί φόβο στους homo sapiens ανθρώπους της ταινίας. Γι' αυτό και οι πίθηκοί του ήθελε να είναι για τους ανθρώπους του αυτό που βλέπουν οι πραγματικοί πίθηκοι στους πραγματικούς ανθρώπους: Terra incognita, άγνωστη χώρα γεμάτη φόβο και δυσπιστία.Αν στα διαλείμματα των γυρισμάτων οι γορίλες έπιναν φραπέ, οι χιμπατζήδες έτρωγαν σαλάτα του σεφ και οι ουραγκοτάγκοι μιλούσαν στα κινητά τους φορώντας γυαλιά ηλίου, ο θεατής δεν θα το δει, διότι την ώρα που ο Μπάρτον έλεγε «γύρισμα πάμε» ο αρχιγορίλας Τιμ Ροθ έδινε το δικό του σύνθημα για τη μεγάλη μάχη κραδαίνοντας ψηλά το ξίφος και ξεκινώντας για την αρχή του τέλους της ιστορίας του καινούριου «Πλανήτη των Πιθήκων». Πώς το λέει ο υπότιτλος; «Κυριάρχησε στο σύμπαν»!
ART & ΘΕΑΜΑΤΑ - 07/10/2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου