Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

Η Χιονάτη είναι μαύρη





Της ΕΛΕΩΝΟΡΑΣ ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ (oimouses.blogspot.com)

Η πριγκίπισσα Τιάνα, αν και μαύρη, μέσα στον ολόλευκο κόσμο της αγγλοσαξονικής Αμερικής, έκανε εμφάνιση περιζήτητης ντεμπιτάντ, την προηγούμενη εβδομάδα, στη Νέα Υόρκη! Το πάρτι λεγόταν «Παγκόσμια έκθεση παιχνιδιού» και η Τιάνα ήταν το ακριβότερο στολίδι του: η μαύρη πριγκίπισσα, που η Ντίσνεϊ δημιούργησε για να πρωταγωνιστήσει στη νέα της ταινίας κινουμένων σχεδίων με τίτλο «Η πριγκίπισσα και ο βάτραχος».


-Τυχαίο που αυτή την εποχή και οι πραγματικοί αμερικανοί πρίγκιπες, οι Ομπάμα, είναι μαύροι;

Τυχαίο, λέει η Ντίσνεϊ, που βεβαιώνει ότι είχε σχεδιάσει την ηρωίδα μήνες πριν από την εκλογή.

Είτε έτσι, είτε αλλιώς, οι Ομπάμα είναι εδώ και το πολιτικώς ορθό άλλαξε από τη δεκαετία του '30 που λάτρευε την πάλλευκη Χιονάτη και δεν είχε πρόβλημα με την Κου Κλουξ Κλαν. Η εταιρεία που ακόμη και σήμερα της αποδίδονται κατηγορίες για ρατσισμό και προτεσταντικού τύπου ηθικολογία μοιάζει να ανακρούει πρύμναν, αλλά, όχι εντελώς. Ο... βάτραχος της ταινίας της όταν γίνεται πρίγκιπας είναι πιο άσπρος κι από τη Χιονάτη, την πρώτη πριγκίπισσα της σειράς (1937).

Η ιστορία της Τιάνα διαδραματίζεται στη Λουιζιάνα τη δεκαετία του '20, με την τζαζ να στήνει το απαραίτητο μουσικό σκηνικό για το μιούζικαλ. Η Τιάνα ζει στο γαλλικό κομμάτι της Νέας Ορλεάνης και εργάζεται ως καμαριέρα. Στην πόλη φθάνει ο πρίγκιπας Ναβίν της Μαλδονίας για να συναντηθεί με έναν μάγο. Η συνάντηση κρίνεται εξαιρετικά ανεπιτυχής εκ τους αποτελέσματος, κοινώς ο ωραιότατος πρίγκιπας γίνεται βάτραχος.

Το κλασικό παραμύθι έλεγε ότι αρκούσε το φιλί από μια ωραία για να λυθούν τα μάγια. Εδώ τα πράγματα εξελίσσονται αλλιώς: Η Τιάνα φιλάει το βάτραχο και γίνεται... βατραχίνα. Οι δυο τους θα ζήσουν μια υπέροχη περιπέτεια, η οποία για την Ντίσνεϊ αποτελεί ήδη, μήνες πριν προβληθεί στις αίθουσες, οικονομική επένδυση εκατομμυρίων.

Το χρώμα του κέρδους

Η κούκλα, η οποία βγήκε την περασμένη εβδομάδα στην αγορά της Νέας Υόρκης, θα της αποφέρει κέρδη που δεν ήλθαν λόγω της οικονομικής κρίσης από την πτώση των πωλήσεων των άλλων προϊόντων της. Η Τιάνα στην αρχή λεγόταν Μάντι, αλλά άλλαξε όνομα γιατί στη Νέα Ορλεάνη το όνομα αυτό είναι συνδεδεμένο με τη δουλεία. Φημολογείται ότι μάλλον θα αλλάξει και επάγγελμα, αφού μια μαύρη καμαριέρα λίγες δεκαετίες πριν στο Νότο ήταν σκλάβα. Με την Τιάνα, η Ντίσνεϊ αύξησε τις πριγκίπισσές της σε εννιά. Οι προηγούμενες οκτώ, από το 2000 που άρχισαν να παρουσιάζονται ως «Πριγκίπισσες της Ντίσνεϊ», της έχουν αποφέρει δισεκατομμύρια δολάρια. Τα εμπορικά μυαλά της εταιρείας σκέφτηκαν ότι η συγκυρία και η στατιστική ήταν με την Τιάνα: η πλειονότητα των Αμερικανών σε τριάντα χρόνια θα είναι έγχρωμοι. Ούτως ή άλλως, το θέμα του χρώματος της νέας ηρωίδας επισκίασε το μεγάλο πρόβλημα όλων των πριγκιπισσών, δηλαδή το πόσο αναχρονιστική είναι η ύπαρξή τους ακόμη και στα παραμύθια: Οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» το 2006 είχαν θέσει το ζήτημα ξεκάθαρα. «Σε ποια χώρα και σε ποια εποχή αποκαλούμε ακόμη τις κόρες μας πριγκίπισσες»;

Η Ντίσνεϊ απαντά ρεαλιστικά, με αριθμούς: Το 2001 οι πριγκίπισσες έφεραν στην εταιρεία 300 εκατομμύρια δολάρια, το 2006 πάνω από τρία δισεκατομμύρια δολάρια και το 2007 κοντά στα τέσσερα. Η Χιονάτη, η Σταχτοπούτα, η Ορόρα από την «Ωραία Κοιμωμένη», η Αριελ ως «Μικρή Γοργόνα», η Μπελ από το «Η Ωραία και το τέρας», η Γιασμίν από το «Αλαντίν», η Ποκαχόντας και η Μουλάν αγαπήθηκαν από τα παιδιά κι αυτό, κατά την άποψή τους, δεν έχει να κάνει με την πολιτική.

Φυσικά και δεν είναι έτσι, ακόμη και η Ντίσνεϊ το ξέρει, αρκεί να δεις τις τελευταίες της πριγκίπισσες που όλο και αλλάζουν χρώμα δέρματος. Οι δημιουργοί τους συνειδητά προέταξαν την πολυπολιτισμική ταυτότητα της Αμερικής -και για τους Αμερικανούς και για τις μεγάλες αγορές του κόσμου. Πέτυχαν το στόχο; Η ιθαγενής Ποκαχόντας, η αραβικής καταγωγής Γιασμίν και η Κινέζα Μουλάν έκοψαν απίστευτο αριθμό εισιτηρίων. Αλλά αν ρωτήσεις τις αμερικανιδούλες, προτιμούν την πριγκίπισσα Αριελ ή την Ορόρα. Και η Κίνα αδιαφόρησε για τη Μουλάν.

Η Αμερική παραμένει λευκή και τα κοριτσάκια, ό,τι κι αν λένε οι «Νιου Γιορκ Τάιμς», προτιμούν τις πριγκίπισσες. Κάθε καλή μαμά ξέρει ότι η πιο δημοφιλής κούκλα της κόρης της είναι μια πριγκίπισσα: η εξερευνήτρια Ντόρα με στέμμα.


7 - 01/03/2009

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτό με τη Ντόρα τραγικό. Δεν της πάει καθόλου το πριγκιπικό ένδυμα, αλλά τα Χριστούγεννα στα παιχνιδάδικα ξεπούλησε.

Tes.el. είπε...

Ό,τι είδαμε αυτές τις μέρες με τον Ομπάμα στους G20 και τις επιμέρους επαφές του στην Ευρώπη , επιβεβαιώνουν τίς θεωρίες μας, οτι δηλ. τελικώς ό,τι χρώμα κι αν βαφτεί ο λύκος παραμένει μαύρος, ό,τι χρώμα κι αν βαφτεί Χιονάτη μέσα της θα είναι άσπρη, ό,τι χρώμα κι αν εκπροσωπεί την Αμερική, το φόντο της θα είναι κάτασπρο και μάλιστα αγγλοσαξονικό.