Στο κέντρο μιας μεσαιωνικής στην όψη πόλης που φέρει την αύρα μιας αποκεφαλισμένης βασίλισσας (και της τουριστικής απεικόνισης της ζωής και του θανάτου της), μια έκθεση μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης συνομιλεί με τους θεατές της, πλήρως αφοσιωμένη στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Η πόλη ειναι το Εδιμβούργο, η βασίλισσα φυσικά η Μαρία Στιούαρτ και η έκθεση το “From death to death and other small tales”- η ιδιαίτερη συνομιλία της Συλλογής Σύγχρονης τέχνης του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και της Εθνικής Πινακοθήκης Μοντέρνας Τέχνης της Σκοτίας.
Το διώροφο κτίριο της Πινακοθήκης που στεγάζει την αναπάντεχη συνάντηση, περιέχει σε κάθε δωμάτιο το απρόοπτο. Σε συγκλονίζει ο Μαγκρίτ με τη “Γυμνή Αναπαράσταση”, ο Στάθης Λογοθέτης με τις ¨Ανοιχτές Πληγές”, ο Γιόσεφ Μπόις με το κοστούμι από τσόχα ως ανάμνηση επιβίωσης από τον πόλεμο. Σε συναρπάζει το οτι όντως , γίνεται να συνομιλούν ο Πικάσο, η Σάρα Λούκας, ο Νταλί, η Μαρίνα Αμπράμοβιτς, ο Μαξ Ερνστ , ο Κανιάρης , ο Ρόμπερτ Γκόμπερ , ο Ζαν Αρπ, η Λουίς Μπουρζουά, ο Ερνέστο Νέτο.
Σε συγκινεί η όψη του σώματος, ως κέλυφος του φθαρτού αλλά και του αθάνατου, σε αγγίζει η βία, ο θάνατος. Αποκτάς πλήρη αίσθηση του υλικού και γεμίζεις από την εμπειρία εντός ενός δωματίου στο οποίο είσαι για λίγο συγκυρίαρχος όχι απλά επισκέπτης. Οι μεγάλες κατασκευές σε αναγκάζουν να προτάξεις και συ σώμα και ψυχή, οι μικρές να ακουμπήσεις το έσω σου πάνω τους. Το εγχείρημα οικειότητας των επιμελητών πέτυχε: Νιώθεις ότι είσαι μέσα σε ένα σπίτι και λόγω εγγύτητας με τα έργα αντιλαμβάνεσαι τί συμβαίνει. Εξάλλου τα ίδια έργα-το αποδεικνύει η έκθεση τους στο Μπιλμπάο- αν μπουν σε ένα διαφορετικό πλαίσιο, αποκτούν μια νέα ζωή και νοηματοδοτούν διαφορετικά τις πραγματικότητες.
Έξω από την έκθεση της Πινακοθήκης του Εδιμβούργου είναι το contex της πόλης, μια κοινωνία που σφύζει από ζωή χάρη στο ταμπεραμέντο των σκοτσέζων και τον φοιτητόκοσμο που γεμίζει τα παμπ , τα μπαράκια και τα μπιστρό.
Σ ένα μπιστρό συναντήσαμε και τον συλλέκτη Δημήτρη Δασκαλόπουλο ( τον πρόεδρο του ΣΕΒ), ο οποίος παρά το γεγονός ότι η συλλογή του είναι μια από τις σημαντικότερες σύγχρονης τέχνης στον κόσμο, αποποιείται τον τίτλο: “Δεν είμαι συλλέκτης υπό την κλασική έννοια του όρου” είπε, χαρακτηρίζοντας τη συλλογή του ως ένα αποθετήριο που μπορεί να χρησιμεύσει για δανεισμό σε μικρές και μεγάλες εκθέσεις και προαναγγέλλοντας τη δραστηριοποίηση της εντός των τειχών.
Δεν θα γίνει στέγαση της σε κάποιο χώρο αλλά με διαφορές δράσεις θα ανοιχτεί στο κοινό και θα φέρει τους Έλληνες σε επαφή με τη σύγχρονη τέχνη. Το πρόγραμμα θα ξεκινήσει στις αρχές του 2014. Και η κρίση θα επιχειρηθεί να γίνει ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου